De overtocht naar Skye moet je gemaakt hebben per boot, dan is het
eilandgevoel pas compleet. In Armadale zetten wij vroeg in de middag voet aan wal op Skye, niet
wetend welke fascinerende rit wij nog voor de boeg hadden naar onze
eindbestemming Lyndale in het noorden van het eiland. Steeds waren wij
ons bewust van de aanwezigheid van de Cuillin Hills, de bergketen zo
kenmerkend voor het silhouet van Skye.
Armadale Bay with the Mountains Around Loch Hourn in the Background
The ferry terminal can be seen on the right, and the old pier on the
left
Perhaps though the clouds towards the
evening may break, then the torn masses of vapour, tearing in mad hunt
along the ridges, will be lit up by the rays of the sun slowly
descending into the western sea, and as the light flashes from the black
rocks, and the shadows deepen in the corries, the superb beauty, the
melancholy, the mystery of these mountains of the Isle of Mist will be
revealed.
(Professor Norman Collie, 1897)
Cuillin Hills at Sligachan
In Sligachan,
aan het eind van het gelijknamige Loch, was de confrontatie met de
Cuillins compleet en beseften wij ons dat wij op weg waren naar een nietige
plek in the middle of nowhere... De hoofdplaats
Portree kon dat gevoel niet meer wegnemen.
View of the Black Cuillin from Sligachan
In de achttiende eeuw was Portree
harbour het gedwongen vertrekpunt voor de bevolking van
Skye om te emigreren naar Noord-Amerika ten gevolge van de armoede en de
overbevolking. Vandaag is de haven is een toeristische attractie op
zichzelf en de bontgekleurde rij huizen langs de waterkant is een
lust voor fotografen. Als een magneet wordt de toerist naar de haven
getrokken om te kijken naar de boten die af en aan varen. En natuurlijk
om de zonsondergang op Skye te bewonderen. Het is ook een drukke haven
voor vissersboten en pleziervaartuigen. Wij moeten echter nog even
wachten op onze zonsondergang. Vanuit Portree rijden wij de stilte en de
eenzaamheid van het noorden in, op weg naar
Lyndale aan het Loch Greshornish.
Loch Greshornish
