SCHIPPER MAG IK OVERVAREN ?

Voor mijn vader
 

De zon die sprak:
"Ziet, ik maak alle dingen nieuw"
Maar voorlopig bind ik de strijd aan met je zon!
Nog hang je -fel geel- gevangen
in glazen gevels langs de snelweg
Spoedig kom je weer vrij,
zet je je gang zonder uitstel voort
Je kracht wordt minder en minder,
warme kleuren verhullen nu je felheid
Even nog, dan raak je de einder
Ik voel het, ik verlies de strijd
Berust in wat ik niet meer bereiken kon
Slechts okergele strepen getuigen nog
van je aanwezigheid achter de horizon

Te laat stap ik zijn te kleine wereld binnen
'n te leeg prikbord boven 'n te wit bed
"Schipper mag ik over varen, ja of nee?"
Hier neem ik afscheid van hem
Een stil gezicht, gedoofde zonnedagen
nemen bezit van mijn herinnering
aan alles wat geweest is,
en gebeurd is,
aan al het licht en donker
van een mensenleven
Stille herinneringen zijn het,
zonder woorden...