AFSCHEID
 

Wanneer appels goudgerijpt aan vermoeide bomen hangen,
en het late licht lange schaduwen trekt,
roept de herfst van je jeugd
ter afscheid van vervlogen zomergeuren,
einde van beschermde kindertijd.
 

Ontluikend in het najaar ben jij de bloem,
die afgooit haar veilige knop.
onkwetsbaar voor de komende winterkou,
trotser dan narcissen in het prille lentelicht,
...en uiteindelijk sterker dan alle seizoenen.
 
 
 

(Uit: Seizoenen, maart 1998)